- νεκυοδαίμων
- νεκῠο-δαίμων, ονος, ὁ,A god of the dead, Sammelb.4947 (iii A.D.), Rev.Phil.1930.249.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
νεκυοδαίμων
Look at other dictionaries:
νεκυοδαίμων — νεκυοδαίμων, ονος, ὁ (Α) ο θεός τών νεκρών. [ΕΤΥΜΟΛ. < νέκυς, υος «νεκρός» + δαίμων] … Dictionary of Greek
δαίμονας — ο (θηλ. δαιμόνισσα, η) (AM δαίμων, ο Α θηλ. δαίμων, η και δαιμονίς, η) πονηρό πνεύμα, διάβολος νεοελλ. 1. (για ανθρώπους) έξυπνος αλλά καταχθόνιος 2. (σε αναφώνηση οργής ή εκπλήξεως) «τί δαίμονα!», «να πάρει ο δαίμονας!» 3. δαίμων ο αστέρας β τού … Dictionary of Greek
νεκρός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ νεκρός, ά, όν) 1. αυτός που στερήθηκε τη ζωή, πεθαμένος («χελώνην ποὺ νεκρὰν εὑρών», Λουκιαν.) 2. αυτός που δεν έχει ζωτικότητα ή κίνηση, αδύνατος, άτονος, αδρανής (α. «να σέ σφίξω απεθυμάω, μα το χέρι είναι νεκρό», Σολωμ. β … Dictionary of Greek
